πολλές "λίγες γραμμές... έτσι... " εδώ... για συντομία... νο 2

Στις αθλητικές ειδήσεις 

ειδήσεις

ακούς... τον εκφωνητή και λες...

μα τι λέει!!!

Χωρίς άρθρωση σωστή... πού πας,

 παιδί μου

Περνάμε καλά... 

Αλυκές Βόλου

Διακοπές... βεβαίως

Μα. Μάς

 λείπεις...

Και η ζωή συνεχίζεται

Αλυκές Βόλου

Αν το ξέχασες εσύ

Δεν το ξέχασε...

αυτή...

Χρειάστηκε μιάμιση ώρα για να ξεχάσω

για σένα

Πάλι

καλά...

Κυρίαρχος

σκύλος στην Μακυνίτσα

Μακρυνίτσας αναμνήσεις

η Δασκάλα με τα Ξανθά Μαλλιά... γυρίστηκε εκεί... 

Μέχρι εκεί μπορούσε

εκεί... 

( το πράσινο... ο Βόλος... και ο ουρανός... από Μακρυνίτσα)

Μέχρι

εκεί

Εδώ, εις τας εξοχάς κοινοποιούμε τα δικά

λουλούδια

Μετά θα κάνουμε το ίδιο... με τα

ξένα...

Το ταξείδι συνεχίζεται

ταξείδια

Πού αλλού θα

 πάμε;

Σε είδα χθες

Mακρυνίτσα

Πότε θα σε

δω;

Καλημέρα

Βόλος

Ακόμα

εδώ

Το λιμάνι 

λιμάνι Βόλου... 

Με την elpida τόσο κοντά 

Στο 

κέντρο...

Άναψαν τα φώτα

Ηλιοβασίλεμα

Έπεσε ο ήλιος

Κόκκινο 

παντού...

Βόλος 2018

Δεν είσαι ο οποιοσδήποτε

μοναδικό

Είσαι ο

μοναδικός....

2 σε 1 

Μακρυνίτσα

Αλυκές

Μακρυνίτσα

Αριστερά Μακρυνίτσα, δεξιά λίγο από Πορταριά

Το ραντεβού 2 με 5 ακυρώθηκε

Αριστερά Μακρυνίτσα, δεξιά Πορταριά

ΚΑΤΕΡΙΝΑ

Φιλενάδα αγαπημένη, καμμιά στον κόσμο δεν σε παραβγαίνει

Η μέρα δεΝ τελείωσε :-)

όμως...

Αν ήμουνα εγώ θα

εσύ

Και μετά θα και θα

Μα εγώ δεν είμαι

Εσύ είσαι

εσύ...

Θα κάνω υπομονή ως την Τρίτη...

Τρίτη

ή θα γίνει υπομονή... ενός χρόνου

πάλι...

με αποφεύγεις συστηματικά...

περιστέρι

με φοβάσαι καθαρά

μα εγώ σε φωτογράφισα

έτσι άπλα...

έκλεισες τους δρόμους επικοινωνίας, 

παρόν

ξέχασες το παρελθόν, με τι θα κτίσεις το 

παρόν;...

σήκωσε με αγωνία το τηλέφωνο... 

Ιλυα Λιβυκού

απάντησε κοφτά και έφυγε, να πάει να βρει την 

κόρη της...

Ιλυα Λιβυκού, η ΠΡΟΔΟΜΕΝΗ...

είτε με κάρβουνο, είτε με μολύβι... 

του Βαν Γκογκ

η απελπισία είναι ...

 ίδια..

Καταλαβαίνει αν το αγαπάς ή όχι... 

"Ιδιωτικός Χώρος, Μην πλησιάζετε"

κι όταν μεγαλώσει θα σου πει: 

"Ιδιωτικός Χώρος, Μην πλησιάζετε"... 

και θα 

ψάχνεσαι...

άγραφο χαρτί 

.Κάθε τι που συμβαίνει

Σού φέρνει αναμνήσεις
Αδικίες
Πίκρες
Τότε ήσουν άγραφο χαρτί 
Τώρα έχεις 

γεμίσει

Πίκρες

οκ... θα το πω...

Παρίσι 

 είμαι με την

Γαλλία... (λόγω Ζιντάν... )...

κι όταν ο χρόνος περνάει... 

εσύ είσαι εκεί...

υπέροχη

Γκρέτα Γκάρμπο...

https://www.youtube.com/watch?v=lDcGLr-_l-k

ίσα που ανησυχώ... 

ΚΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΑΊΡΝΕΙΣ ΜΗΝΥΜΑ, ΜΗΝΥΜΑ ΕΊΝΑΙ.

πες το

ντε!!

ανοίγω το πορτ -παγκάζ ... 

ποδόσφαιρο

και τι να

δω!

Χάθηκες

φώτο, θαυμάσια

Ανάμεσα στις φώτο;

Ανάμεσα στην ζωή;

Ο κουμπάρος

Τακούσαμε χθες

ΤΟ γέλιο...

https://www.youtube.com/watch?v=Nr7V2gaha74&feature=youtu.be

δεν υπάρχει my life (- η ζωή μου)

ζωή

δεν έχει νόημα

μία είναι η


λαιφ

The evening sun in Denali National Park and Preserve.

Photo by: AlaskaPhotoGraphics/@alaskaphotographics (IG)

έτσι πρέπει

... Αυτούς τους αγαπώ.

χαίρετε,

μέσα σε λίγες ώρες πήγες τόσο ψηλά,

Λευκός Πύργος, Θεσσαλονίκη

και μετά κατέβηκες,

και ξανά στην ρουτίνα...

ξανά...

Όλα θα γίνουν του χρόνου

Βόλος 

Σαν εφιάλτης μού

μοιάζει

Ελλάς

Αλυκές Βόλου

Αλυκές Βόλου

Σάς

χέρι με χέρι

Πήλιο

Τέλειος Βόλος

Βόλος

Φιλόξενα σπίτια

Μακρυνίτσα

Μακρυνίτσα

όταν κοιτάς από ψηλά, μοιάζει ο Βόλος... 

Βόλος

ζωγραφιά...

Την Δευτέρα θα τον δούμε...

μαζύ...

να τρέξουμε, 

να τρέξουμε

να προλάβουμε..

να

ζήσουμε...

μετά το βιβλίο, το τραγούδι... 

 στο λιμάνι

το καφεδάκι... 

πάμε και μία βόλτα... στο λιμάνι... 

το

 υπέροχο...

Βόλος...

O Bόλος την νύχτα

θα πιούμε κι ένα καφεδάκι... 

εδώ στην όμορφη πόλη,

 και για το βιβλίο.. 

θα συζητήσουμε...

λιγάκι...

"λίγες γραμμές... έτσι..."

Paul Bocci, On the pier, 1954,

On the pier

 στην προκυμαία

Θεσσαλονίκη 2018...

Θεσσαλονίκη

Λευκός Πύργος,

Θεσσαλονίκη 2018

Λευκός Πύργος,

κόκκινο, γαλάζιο, λευκό...

χρώμα

 σε γνώρισα εδώ...

μεγάλος

 ετών 30...

και σε 5 χρόνια έγινες 50...

Δεν είναι κακό.. .

να είσαι 

μεγάλος... :) ...

ελεύθερος

πτηνό

παπαρούνα 

ψάχνω την πιο κόκκινη να σού δώσω

για να δεις ότι με έχεις ντύσει με πόνο 

τόσο

On Poppy Field

στο χωράφι με τις παπαρούνες του: Dima Dmitriev