Tonto el que no entienda Cuenta una leyenda Que una hembra gitana Conjuró a la luna hasta el amanecer Llorando pedía Al llegar el día Desposar un calé
"Tendrás a tu hombre, piel morena" Desde el cielo habló la luna llena "Pero a cambio quiero El hijo primero Que le engendres a él Que quien su hijo inmola Para no estar sola Poco le iba a querer"
Luna quieres ser madre Y no encuentras querer Que te haga mujer Dime, luna de plata ¿Qué pretendes hacer con un niño de piel? Ah-ah-ah-ah, ah-ah-ah-ah Hijo de la luna
De padre canela nació un niño Blanco como el lomo de un armiño Con los ojos grises en vez de aceituna Niño albino de luna "Maldita su estampa, este hijo es de un payo Y yo no me lo cayo"
Luna quieres ser madre Y no encuentras querer que te haga mujer Dime, luna de plata ¿Qué pretendes hacer con un niño de piel? Ah-ah-ah-ah, ah-ah-ah-ah Hijo de la luna
Gitano al creerse deshonrado Se fue a su mujer, cuchillo en mano "¿De quién es el hijo? Me has engañao' fijo" Y de muerte la hirió Luego se hizo al monte con el niño en brazos Y allí le abandonó
Luna quieres ser madre Y no encuentras querer que te haga mujer Dime, luna de plata ¿Qué pretendes hacer con un niño de piel? Ah-ah-ah-ah, ah-ah-ah-ah Hijo de la luna
Y las noches que haya luna llena Será porque el niño esté de buenas Y si el niño llora Menguará la luna para hacerle una cuna Y si el niño llora Menguará la luna para hacerle una cuna
υπό το φως της #Ακρόπολη ς... Ευχαριστώ, φίλοι, που με τιμήσατε.. και ήταν μεγάλη η χαρά μου που σάς είδα μετά από τόσα χρόνια... (Παρουσίαση του 4ου βιβλίου μου, "Οι ιστορίες τους... ", #Θησείο 2024...)#thissioview, Δευτέρα 15 Απριλίου, 7μμ )... #βιβλιοπαρουσίαση #ΛαμπρινήΧΤζούρκα #Τζούρκα #οιιστορίεςτους
η συγγραφέας και μουσικός Λαμπρινή Χ. Τζούρκα στην υπογραφή του βιβλίου...
μιας που θα βρεθούμε (από κοντά) στην Αθήνα... να γνωριστούμε... λίγο καλύτερα... Ιδού το βιογραφικό μου...
Βιογραφικό Λαμπρινής Τζούρκα (Φθάσαμε ως εδώ να γράφουμε και βιογραφικό... )
Μάλιστα...
Λοιπόν...
Λαμπρινή Τζούρκα... Γεννήθηκα στον Πειραιά, κι έκτοτε κατοικώ στο Πέραμα (προάστιό του) εκτός από κάποια μικρά διαλείμματα.
Είμαι μουσικός (Εκπαιδευτικός Μουσικής) στο επάγγελμα (καθηγήτρια μουσικής σε Δημοτικά Σχολεία στο Πέραμα ) και... μού αρέσει η μουσική (βεβαίως), ο αθλητισμός (υπήρξα παίχτρια του βόλλεϋ και του πινγκ - πονγκ στον Γυμναστικό Σύλλογο Περάματος). Γνωρίζω Αγγλικά (επίπεδο Proficiency- C2), Γαλλικά (επίπεδο C1) και Ισπανικά (επίπεδο Β1). Είμαι πτυχιούχος του ΕΚΠΑ (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών) στο ΤΜΣ (Τμήμα Μουσικών Σπουδών) στο οποίο εισήχθη με Πανελλήνιες εξετάσεις το 2013.
Η συγγραφή δεν ήτανε στα χόμπυ μου. Άρχισα να γράφω στο ημερολόγιό μου, όταν ήμουνα μικρή, επειδή έπεσε στα χέρια μου ένα ημερολόγιο, κι όχι για να εκδώσω την αυτοβιογραφία μου. Όταν το ημερολόγιο αυτό καταστράφηκε, σταμάτησα να γράφω.
Ποίηση δεν έγραφα τότε, παρά μόνον καναδυό ποιήματα, τα οποία βγήκαν από μια μικρή ανάγκη μου. (Δεν υπάρχουν πουθενά... έχουνε χαθεί... )...
Όλα αυτά άλλαξαν με το ίντερνετ, όπως κι η ζωή μου άλλαξε. Όταν χρειάστηκε να κάνω το πρώτο μου ιστολόγιο (blog), κάπου το 2009, όλα ήτανε για μένα καινούργια (η τεχνολογία, το ίντερνετ, οι πληροφορίες... ) Η εικόνα ήτανε σημαντικό έναυσμα για μένα, για να με κατακτήσει αυτή η τεχνολογία. Τώρα είμαι σε σημείο να έχω πάνω από 50 blog, στα οποία γράφω αυτά που με ενδιαφέρουν.
Έτσι ξεκίνησε κι η λογοτεχνική μου ανησυχία. Με ένα μπλογκ. Ήταν το "λίγες γραμμές έτσι... χωρίς πρόγραμμα... "
Εδώ έγραφα, έγραφα... έγραφα διάφορα πράγματα που με ενδιαφέρανε, με κάποια εικόνα, πάντα, να τα συνοδεύει. Από αυτό το blog προήλθε το πρώτο μου βιβλίο, το "λίγες γραμμές... έτσι... " που δημιουργήθηκε και εκδώθηκε το 2017.
Η ιδέα, γι' αυτήν την έκδοση, (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΣΟΤΡΑΣ, οι εκδόσεις μου) ήτανε της μητέρας μου, η οποία μού είπε... "Γιατί όχι κι εσύ; Γιατί να μην εκδώσεις αυτά που γράφεις!" Επίσης, ένα άλλο κριτήριο ήτανε ότι όλα όσα είχα γράψει ήθελα να μείνουνε... (όχι στην αιωνιότητα)... αλλά στα ανήψια μου... Τέλος, μία τρίτη αιτία ήτανε οι φίλοι μου, οι γνωστοί μου και γενικώς κάποιοι που ίσως να ενδιαφερόντουσαν γι΄ όλα αυτά, και θα ήτανε πραγματικά ωραίο να τα μοιραζόμουνα μαζύ τους. Με λίγα λόγια, έγινα συγγραφέας και ποιήτρια (όπως λένε κάποιοι, που χαρακτηρίζουν ποίηση αυτά που είναι γραμμένα στο "λίγες γραμμές... έτσι... ").
Φέτος, (το 2019) ήρθε η ώρα για το δεύτερο μα και το τρίτο βιβλίο μου. Η ύλη προήλθε από ένα άλλο μου blog, το "Ποίηση... του λεπτού..." Οι λόγοι εκδόσεως ήτανε οι ίδιοι, αλλά στην αρχή υπήρξε κάποια δειλία εκ μέρους μου: "Θα ήτανε καλό να συνεχίσω;" Αυτό αναρωτήθηκα κι όταν πέρασε το στάδιο της επιφύλαξης ήρθαν και τα καινούργια πόνηματά μου. Από τις εκδόσεις μου, λοιπόν, (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΣΟΤΡΑΣ), βγήκε το "Ποίηση του λεπτού... "
και το "Ποίηση του λεπτού... για παιδιά..." με ζωγραφιές.
Στο πρώτο, στο "Ποίηση του λεπτού... " έχω βάλει ποιήματα, συνοδευόμενα από μία εικόνα πάντα, και στο δεύτερο, στο "Ποίηση του λεπτού... για παιδιά..." έχω κάνει το ίδιο, μόνον που πρόσθεσα μία ασπρόμαυρη ζωγραφιά για να χρωματίσουν τα παιδιά, αφού διαβάσουν, και εμπνευστούν απ' το ποίημά μου ή ακόμα... και πριν μάθουν να το διαβάζουν... (γιατί όχι... )...
Ελπίζω σε αυτά τα δυο βιβλία... και ελπίζω και για κάποιο τέταρτο βιβλίο μου, (πάλι με ύλη από κάποιο ιστολόγιό μου) αλλά είναι λίγο νωρίς ακόμα. Όταν θα είμαι έτοιμη θα σάς το γνωρίσω.
Μετά τιμής,
Λαμπρινή Τζούρκα
Υ.Γ. Μετά από τόσα έτη... το 2022 εξέδωσα και το 4ο βιβλίο μου... "Οι ιστορίες τους...".
Εμπνευσμένο από ιστορίες που άκουσα, κι έζησα, και μού έκαναν εντύπωση... Αυτού του βιβλίου η παρουσίαση στην Αθήνα (15.4.24) έγινε αφορμή να ξαναδώσω την βιογραφία μου... στο κοινό μου... στους φίλους μου... και εδώ στο φέις...
Μέχρι την συνάντησή μας στο Θησείο... ("Thissio View" (Αποστόλου Παύλου 25, Θησείο), την Δευτέρα 15 Απριλίου 2024, στις 7μμ...) άλλη μία ιστορία... από το : "Οι ιστορίες τους..."
Η Μαρία... Η Μαρία ήταν πολλά χρόνια παντρεμένη με τον Αριστοτέλη. Περιμένανε κι οι δυο την σύνταξη του για να χαρούν, μαζύ, την ζωή τους. Η ώρα της σύνταξης έφθασε. Όλα πηγαίνανε καλά, μέχρι που... Ο Αριστοτέλης έφυγε από την ζωή, επτά μήνες σχεδόν, από τότε που πήρε την σύνταξή του... Η Μαρία δεν το περίμενε αυτό... δεν το περίμενε... Ακόμα, δεν το πιστεύει ότι κάτι τέτοιο της έτυχε... Λαμπρινή Χ. Τζούρκα μουσικός - συγγραφέας
"Thissio View" (Αποστόλου Παύλου 25, Θησείο), την Δευτέρα 15 Απριλίου 2024, στις 7μμ..
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Έχω την χαρά να σάς προσκαλέσω στην παρουσίαση του βιβλίου μου "Οι ιστορίες τους...", εκδόσεις ΤΣΟΤΡΑΣ. Θα σάς περιμένω στο "Thissio View" (Αποστόλου Παύλου 25, Θησείο, στον Β΄ ΟΡΟΦΟ), την Δευτέρα 15 Απριλίου 2024, στις 7μμ.. Παρουσίαση: από την κα Μαρία Κατιρτζόγλου, πρόεδρο του Γ' ΚΑΠΗ Περάματος...
Μουσική: από την συγγραφέα.
Θέα: Ακρόπολη!!! Με τιμή, Λαμπρινή Χ. Τζούρκα μουσικός - συγγραφέας
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ Έχω την χαρά να σάς προσκαλέσω στην παρουσίαση του βιβλίου μου "Οι ιστορίες τους...", εκδόσεις ΤΣΟΤΡΑΣ. Θα σάς περιμένω στο "Thissio View" (Αποστόλου Παύλου 25, Θησείο, Β' Όροφο), την Δευτέρα 15 Απριλίου 2024, στις 7μμ.. Παρουσίαση: από την κα Μαρία Κατιρτζόγλου, πρόεδρο του Γ' ΚΑΠΗ Περάματος... Μουσική: από την συγγραφέα. Θέα: Ακρόπολη!!! Με τιμή, Λαμπρινή Χ. #Τζούρκα μουσικός - συγγραφέας
https://www.youtube.com/watch?v=ybT7qB-IUW8
δεύτερο τραγούδι μας, απ' την γιορτή... Ζάλογγο...
Τα παιδιά της Γ' τάξης... χορέψανε... και "πέσανε" κι αυτά στο Ζάλογγο...
""Έχε γεια καημένε κόσμε"... απ' την χορωδία μας... ακούστηκε...
When David Heard (Tomkins) The Gesualdo Six at Ely Cathedral
1΄ και 27'' αρχίζει το μοιρολόϊ... Ω... γυιε μου...
When David heard that Absalom was slain
He went up into his chamber over the gate and wept
And thus he said;
When David heard that Absalom was slain
He went up into his chamber over the gate and wept
And thus he said;
My son, my son
O Absalom my son
Would God I had died for thee!
και μία γκουγκλ μετάφραση...
Όταν ο Δαβίδ άκουσε ότι ο Αβεσσαλώμ σκοτώθηκε
Ανέβηκε στην κάμαρά του πάνω από την πύλη και έκλαψε
Και έτσι είπε·
Όταν ο Δαβίδ άκουσε ότι ο Αβεσσαλώμ σκοτώθηκε
Ανέβηκε στην κάμαρά του πάνω από την πύλη και έκλαψε
Και έτσι είπε·
Ο γυιος μου, ο γυιος μου
Ω Αβεσσαλώμ γυιε μου
Θεέ μου, να είχα πεθάνει για σένα!
................
Σε ένα σεμινάριο το είχα ακούσει... ευκαιρία να το κοινοποιήσω...
Μην σού τύχει...
Lamprini T.
Y.Γ. Ποιος ήταν ο Αβεσσαλώμ;...
ΠΗΓΗ: ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
Το όνομα Αβεσσαλώμ είναι σύνθετη εβραϊκή λέξη «άμπα + σαλόμ», που σημαίνει «πατέρας ειρήνης» ή «ειρηνικός» την οποία και απέδωσαν οι «Εβδομήκοντα» μεταφραστές της Αγίας Γραφής με το όνομα Αβεσσαλώμ.
Ο Αβεσσαλώμ ήταν ο τρίτος γιος του προφητάνακτα Δαυίδ, περίφημος για την ομορφιά του και ιδίως για τα πλούσια και ωραία μαλλιά του. «Δεν υπήρχε, κατά τις Γραφές, μεταξύ των Ισραηλιτών άλλος τόσο ωραίος όπως ο Αβεσσαλώμ, όπου από τα πέλματα των ποδιών του μέχρι τη κορυφή της κεφαλής του δεν παρουσίαζε το παραμικρό ελάττωμα».
Τον κατέλαβε όμως η υπεροψία όταν έγινε αντικείμενο θαυμασμού και αγάπης από τον λαό. Αυτό συνετέλεσε στην υποψία του Βασιλέως πατέρα του όταν ο Αβεσσαλώμ σκότωσε τον μεγαλύτερο αδελφό του, τον Αμνών, πρωτότοκο γιο του Δαυίδ. Ο Αβεσσαλώμ προκειμένου να αποφύγει τη πατρική οργή αυτοεξορίσθηκε στη Γεσσούρ, όπου και παρέμεινε εκεί τρία χρόνια μέχρι που ο πατέρας του, του επέτρεψε την επιστροφή του.
Εκμεταλλευόμενος όμως ο Αβεσσαλώμ την αγάπη που του έτρεφε ο λαός μόλις επέστρεψε εξήγειρε αυτόν σε επανάσταση εναντίον του πατέρα του. Τότε ο Δαυίδ αναγκάσθηκε να εγκαταλείψει την πρωτεύουσα της χώρας του την Ιερουσαλήμ και να μεταβεί εκτός αυτής, όπου αφού συγκέντρωσε στρατεύματα, κινήθηκε πλέον εναντίον του γιου του επιστρέφοντας στη πόλη.
Αρχηγός του βασιλικού στρατού ανέλαβε ο στρατηγός Ιωάβ, με την ρητή όμως εντολή να μη σκοτώσει τον Αβεσσαλώμ. Τα αντίπαλα στρατεύματα συναντήθηκαν κοντά στο δάσος του Εφραίμ, όπου και ακολούθησε λυσσώδης μάχη που κατέληξε σε νίκη του Ιωάβ, αφού κατέσφαξε και όσους συνέλαβε αιχμαλώτους.
Ο Αβεσσαλώμ επιβαίνοντας σε ημίονο προσπάθησε να διασωθεί και καθώς αυτό κάλπαζε τα ωραία του μαλλιά μπλέχτηκαν σε κλαδιά του δάσους, όπου και έμεινε κρεμασμένος μέχρι που τον πρόφθασε ο Ιωάβ. Παρά όμως την εντολή που είχε λάβει, διαπέρασε με το ακόντιό του το σώμα του κρεμασμένου Αβεσσαλώμ στο στήθος, όπου και πέθανε.
Αλλόφρων ο Δαυίδ θρήνησε το θάνατο του γιου του. Από εκείνους τους θρήνους παρέμεινε παροιμιώδης ο αντίλαλος: «Υιέ μου, Υιέ μου Αβεσσαλώμ».
αυτό το φέις... μάς φέρνει πιο κοντά...και ας μην είμαστε πια μαζύ... Ευστάθιος Καραγκούνης, ο φυσικός μας στο Γυμνάσιο...
Από μία ομάδα έμαθα ότι ... δεν ζει πια... (και κάποτε τον έψαχνα... στα μέρη του φέις... - αδίκως... όπως έμαθα απόψε )
κρίμα... ο Θ εός να τον αναπαύσει... τι υπέροχος καθηγητής...
Mon père, il m'a sauvé la vie / My Father Saved My Life (2001)
ΠΗΓΗ: voody on line ...
θανατοποινίτης , δικηγόρος
πατέρας κι ένα δώρο για ευχαριστώ
Mon père, il m'a sauvé la vie My Father Saved My Life
Είδος ταινίας: Δράμα / Εγκλήματος
Χώρα: France
Director: José Giovanni
Ηθοποιοί: Bruno Cremer, Vincent Lecoeur, Rufus
Τη δεκαετία του 1940, ένας άντρας φτάνει στα άκρα για να σώσει τον αποξενωμένο του γιο από τη θανατική ποινή σ αυτό το δράμα που είναι εμπνευσμένο από αληθινή ιστορία.
....................
αν και από την αρχή ήξερα το τέλος.... όλη αυτή η αγωνία να αθωώσει τον γυιο του... και να σωθεί το παιδί... ήταν ... μεγάλη...
τι έργο...
άφωνη για το τι μπορεί να προσφέρει το σινεμά...
μπράβο...
Lamprini T.
Y.Γ. Αυτός είναι πατέρας... και... Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου....