τι είπαν για το βιβλίο: Γιώτα Σπανού - Στρατή... η Αστοριανή μου...

ΑΣΤΟΡΙΑΝΗ

ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ KΑΡΔΙΑΣ...

27 Ιαν 2018

... " Λ Ι Γ Ε Σ Γ Ρ Α Μ Μ Ε Σ ... Ε Τ Σ Ι " ... Κ Α Λ Ο Τ Α Ξ Ι Δ Ο Λαμπρίτσα μου ...

(Σχέδιο Υιώτας,  Ιανουάριος, 2018)

"... λίγες γραμμές ... έτσι..."

το ατίμητο Δώρο

της Λαμπρινής Τσούρκα

(Από το βιβλίο της Λαμπρινής Τσούρκα, Αθήνα.

Φωτογραφία της δημοσιογράφου-συγγραφέα:

 Κατερίνας Παπαθεοδώρου, σε ακροθαλασσιά  Βόλου. )

Πανέμορφες, εύγλωττες φωτογραφίες-εκλογή τής "Λαμπρίτσας" μας, συνοδεύουν την ποιητική έμπνευσή της.

Διάχυτη η τρυφερότητα, εύλογες οι απορίες, 

όλο και κάπου θα συναντηθούν τα συναισθήματα ... 

Είναι η πρώτη ποιητική της συλλογή

κι εύχομαι τα  λευκά μου πλεούμενα 

να μεταφέρουν το ανεξάντλητο φορτίο της σκέψης της

σε πολλά  απάνεμα λιμάνια... 

Γράφει:

"... ακούω τον ήχο της θάλασσας 

ή τον ήχο της ψυχής μου;

ή

τον ήχο της ψυχής σου,

σε μια αναζήτηση δίχως τελειωμό;

Πότε θα σε καταλάβω;"

Πολυτάλαντη, με συχνά μυστηριώδη γραφή, έχει τις

φωτογραφίες της να συμπληρώνουν ό,τι διστάζει

να μας πει ...

Συχνά "βλέπω" τα δάχτυλά της να τρέχουν στα πλήκτρα 

του πιάνου ή του ακορντεόν, πιο συχνά ακούω

νέους και γνώριμους μουσικούς ήχους,

 από τα μικρά της βίντεο...

Δεν είναι μόνο κληρονομιά από την μητέρα της...

Η Λαμπρινή μας διδάσκεται, και διδάσκει τις τρυφερές καρδιές των μαθητών της νότες, ήχους, έμπνευση...

Λαμπρίτσα μου, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ πολύ

για το πρωτοχρονιάτικο δώρο σου.

Δέξου κάτι κι από μένα.

Καλοτάξιδο!

Καλή Χρονιά να έχετε.  Γιώτα και Δημήτρης, (Λονγκ  Άϊλαντ (το ...μακρονήσι μου...), ΝΥ

https://astoriani.blogspot.gr/2018/01/blog-post.html