Πάντα μού άρεσε αυτό το "Ομπρός".
Ένας ποιητής...
πρέπει να
πρέπει να
ξεχωρίζει...
Ομπρός βοηθάτε να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω απ᾿ την Ελλάδα,
ομπρός, βοηθάτε να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από τον κόσμο.
Τι, Ιδέτε· εκόλλησεν η ρόδα του βαθειά στη λάσπη,
κι α, ιδέτε χώθηκε τ᾿ αξόνι του βαθειά μεσ᾿ το αίμα.
Ομπρός, παιδιά, και δε βολεί μονάχος ν᾿ ανέβη ο ήλιος,
σπρώχτε με γόνα και με στήθος να τον βγάλουμε απ᾿ τη λάσπη,
σπρώχτε με στήθος και με γόνα να τον βγάλουμε απ᾿ το γαίμα.
Δέστε, ακουμπάμε απάνω του ομοαίματοι αδελφοί του.
Ομπρός, αδέλφια, και μας έζωσε με τη φωτιά του,
ομπρός, ομπρός κι η φλόγα του μας τύλιξε αδελφοί μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου