Σε περίμενα...

Σε περίμενα....

Σε περίμενα...

μες στην βροχή... περνούσε η ώρα... τίποτε...

δεν φαινόσουν πουθενά...

Σε περίμενα μες στην βροχή... περνούσε η μέρα... τίποτε...

δεν φαινόσουν πουθενά...

Ώσπου με πήρε το παράπονο... άρχισα να κλαίω...

τα δάκρυά μου έβρεχαν τα μάγουλα μου, τα  κόκκινα από λύπη... από αγάπη...

Κρίμα... δεν ερχόσουν... και τότε...λύγισα...

Έπεσα κάτω στο έδαφος, το βρεγμένο έδαφος και έκλαψα...

Μπορείς να κλάψεις στην βροχή;;...

Εγώ, ναι...μπόρεσα... και το έκανα....

και το δάκρυ μου έγινε ένα με την βροχή...

Κρίμα... δεν το κατάλαβες... νόμισες ότι ήταν βροχή στα μάγουλά μου...