Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012

Σε περίμενα...


Σε περίμενα....

Σε περίμενα...

μες στην βροχή... περνούσε η ώρα... τίποτε...

δεν φαινόσουν πουθενά...


Σε περίμενα μες στην βροχή... περνούσε η μέρα... τίποτε...

δεν φαινόσουν πουθενά...


Ώσπου με πήρε το παράπονο... άρχισα να κλαίω...

τα δάκρυά μου έβρεχαν τα μάγουλα μου, τα  κόκκινα από λύπη... από αγάπη...


Κρίμα... δεν ερχόσουν... και τότε...λύγισα...


Έπεσα κάτω στο έδαφος, το βρεγμένο έδαφος και έκλαψα...


Μπορείς να κλάψεις στην βροχή;;...


Εγώ, ναι...μπόρεσα... και το έκανα....

και το δάκρυ μου έγινε ένα με την βροχή...


Κρίμα... δεν το κατάλαβες... νόμισες ότι ήταν βροχή στα μάγουλά μου...  



Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

Ήθελα...

Ήθελα...

Ήθελα...

τόσο να ανέβω ψηλά... πολύ ψηλά, με την κούνια μου... 

όπως,  όταν ήμουνα μικρή... με φόρα... ωωωωωπ!!!!

Τότε, πεταγόμουν και έπεφτα στην άμμο... όλο και πιο μακυρά.. πιο μακρυα από όλους... !!! 

ήμουν η πρώτη... 

και η τυχερή... πώς δεν έσπασα τίποτε... 

Αν δεν μπορείς να είσαι πρώτη... πού πας;;... 



Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2012

Κι όταν το φύλλο πέσει... ,

Κι όταν το φύλλο πέσει...

Κι όταν το φύλλο πέσει...

τι θα γίνει;

Οι αναμνήσεις θα σβήσουν;

Οι στιγμές θα σιωπήσουν;

Εσύ;;.. θα φύγεις;;;

Δεν γνωρίζω... το σίγουρο είναι ότι δεν θα σε δω...


Ίσως στο καινούργιο φύλλο να στηρίξω την elpida μου... ίσως...


Ίσως εν τέλει όλα είναι στιγμές... γιατί να αγωνιώ...;;...


       


Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2012

Γέμισα...

Γέμισα... 

Γέμισα... 

με την αγάπη σου ....

 που μου γέμισε την καρδιά μου... 

και μου ψιθύριζε στα αυτιά μου λόγια αγάπης...


Γέμισα... με εσένα τα μάτια μου που ήταν τόσα χρόνια στεγνά και ματωμένα... 

πληγωμένα από το αδιάκοπο παιγνίδι της ζωής... 


Γέμισα το είναι μου με την σκέψη σου .... 

ναι, ήσουν εσύ που με γέμισες... 


Μόνον που ... ήσουν μία ασπρόμαυρη εικόνα, 

μία εικόνα απόμακρη .... 

Έχει σημασία;;...


Έχει ... δεν χρωμάτισες ποτέ την ζωή μου... 

Κρίμα... 





Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2012

Έκτισα την αγάπη...

Έκτισα την αγάπη... 

Έκτισα την αγάπη... 

γιατί δεν μου άφησες άλλο περιθώριο...

Όσο κι αν κραύγαζα, όσο κι αν φώναζα...

όσο και αν πονούσα... 

Την έκτισα την αγάπη, την αγάπη σου... 

Δεν θα ξαναϋπάρξει...

να δεις...πώς το λένε;;;

Α...ναι... ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ... κουράστηκα, καλή μου, ... 

μάλλον, δεν ήταν αγάπη αυτό που αισθανόμουν...

κρίμα..



Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2012

Ισορρόπησα...

Ισορρόπησα... 

Ισορρόπησα... 
ανάμεσα σε ανάγκες...

ανάμεσα σε ζητούμενα..

ανάμεσα σε λογαριασμούς ...

ανάμεσα σε σένα και μένα...

αλλά δεν είδα τον κίνδυνο...

να μην ισορροπήσω την ίδια μου την ύπαρξη...

Και πέρασε το τραίνο...

και το έχασα...



Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2012

Καλά Χριστούγεννα...

Καλά Χριστούγεννα...

Φρικαντέλα... 

Κακά Χριστούγεννα θα ευχότανε η μάγισσα...

η Φρικαντέλα... 

Την μαθαίνουν τα παιδιά στο σχολείο... τα καλά θα τα κάνει κακά... 

αλλά... μάλλον δεν είναι η μοναδική που τα καλά τα κάνει κακά.... 

Καλά Χριστούγεννα φίλοι... 

εγώ επιμένω Καλά!!!! 

Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

Καί από τότε...

Καί από τότε...

Kαι από τότε...

Θυμάμαι όλα τα ουράνια τοξα της ζωής μου...

ωσπου ειδα εσένα...

Μου τα έσβησες όλα... μου τα άδειασες όλα... μου τα αποχρωμάτισες όλα...

δεν μπορούσα πια να τα ονειρευτώ...

Γιατί ήσουν το καλύτερο από όλα!!!

Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012

Ίδια...

Ίδια... 

Ίδια... αλλά... 

αλλά τόσο διαφορετικά!!!

Τέλεια!! 

Να διατηρείς την διαφορετικότητά σου, χωρίς υποχωρήσεις.. ναι... 

είσαι ΕΣΥ! ... Κανένας άλλος!!! 



Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2012

Σε έσφιξα...

Σε έσφιξα...

Σε έσφιξα... 

στην αγκαλιά μου, μου είχες πει... 

Εγώ;... δεν θυμόμουνα και τόσο  καλά,  ήμουνα  μικρός... 

Και πέρασαν τα χρόνια... 

Κι όμως, αυτό το σφίξιμο  είχε μείνει μέσα μου βαθειά...

γιατί όταν  σε είδα...

 το θυμήθηκα.. 

Ναι, αυτή τη φορά θα ήμουν εγώ εκείνος  που θα σε έσφιγγε στην αγκαλιά του...


Ήταν η σειρά μου... 

Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2012

Αυτό είναι...

Αυτό είναι... 

Το χρώμα των ονείρων μου...


το χρώμα των ονείρων μου μου είχες πει... 

Πειράζει που τα δικά μου είναι κόκκινα;;;....

......μάλλον, ναι! ....



Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

Έφυγες... αφιερωμένο στην νέα φίλη του μπλογκ και συγγραφέα ZINA MARNEZI, καλώς ώρισες!!!

Έφυγες... 

Έφυγες... 

κι ήσουν μια ζωγραφιά... στα κόκκινα στολισμένη

εκείνο το όμορφο καπέλλο, δώρο μου είχες πει... 


Σε πίστεψα τότε, κι έφυγες...

μετά;...

Σε ξαναείδα, από πολλά χρόνια μετά... 

Είχες αλλάξει... είχε αλλάξει και το χρώμα στο καπέλλο σου, το κόκκινο είχε σβήσει πια...

και  ήτανε μωβ... 


Ναι, καλή μου, είχες γεράσει... και δεν ήμασταν μαζύ!  




Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012

23. Ξεχώρισες...





Ξεχώρισες αμέσως...

Ξεχώρισες....

Δεν το περίμενα αυτό, κι όμως θάπρεπε... 

Δεν σε ήξερα τόσο καλά...

Κρίμα!....


Θα σε μάθω όμως... 

θα ξεχωρίζουμε μαζύ από εδώ και στο εξής...  

Μαζύ... 



Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012

22. Περίμενες;




Περίμενες;

Περίμενες;

Καλά, περίμενες κανείς να σου μιλήσει;

Περίμενες, μήπως, κανείς να σε σταματήσει;...


Όχι, το ήξερες καλά... 

Για πολλοστή φορά το γεφύρι θα περνούσες... 

και μετά;;... 

Μα ποιος ρωτά;;... 

Κανείς δεν νοιάζεται, πια, για το μετά!!!...

Κι όμως, εγώ νοιάζομαι! 



Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012

21. Ο ήλιος...



Ο ήλιος με ρώτησε...

Ο ήλιος με ρώτησε...

κορίτσι μου τι πας να κάνεις;...

Είναι το δέντρο χαμηλό...

εδώ ψηλά... δεν φτάνεις.... 


Παραξενεύτηκα κι εγώ...

που ήξερε ο ήλιος τα κρύφια, τα μυστικά

της καρδιάς μου τα βαθειά...


Δεν του αποκρίθηκα... καθόλου... 

δεν τον κοίταξα καν... 

Ανέβηκα... 

κι ...

έπεσα....


Το ήξερα, όμως!!!!



Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012

20. Με ξεγέλασαν...





Με ξεγέλασαν... 

Με ξεγέλασαν οι καθρέπτες σου... 

οι καθρέπτες σου...

δεν ήξερα ποιον να διαλέξω...

διάλεξα και τους τρεις, ναι μπορούσα να το κάνω αυτό! ...


Αλλά δεν σε βρήκα πουθενά...

Είχες βρει πάλι την έξοδο....

Σε έχασα για άλλη μια φορά...

Οριστικά αυτήν την φορά! ....



Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2012

19. Ξαφνικά...




Ξαφνικά... 

Ξαφνικά...

όλα έγιναν θαλασσιά... 

Λες και το ήξερες ότι κάποτε...

μου άρεσε αυτό το χρώμα... 

Κρίμα όμως, δεν είναι πια το αγαπημένο μου... 

Είσαι πολύ πίσω... 


Δεν με αγαπάς πια...




Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012

18. Ομορφιά... Αφιερωμένο στην νέα φίλη μου ΜΑΡΙΑ... καλώς ώρισες Μαρία μου... Ομορφιά...




Ομορφιά... δεν υπάρχει.... 

Ομορφιά...

όταν η ψυχή σου είναι εγκλωβισμένη...

   όταν η καρδιά σου είναι ματωμένη....

        όταν η ύπαρξή σου είναι ....

           προδομένη...

                      Και στον Παράδεισο να είσαι.... 

                                      τα πάντα θα είναι... 
                          
                                                   ΚΟΛΑΣΗ....

Δυστυχώς...



Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012

17. Άφησε...



 Άφησε ...

Άφησε την ζωή πίσω της...

 την ζωή πίσω της..

    κι έφυγε...

              ήταν τα τελευταία της βήματα...

                               Ποτέ δεν το περίμενε να συμβεί με αυτόν τον τρόπο, κρίμα...


Νόμιζε ότι ήταν έτοιμη γι' αυτό!!!!

Κρίμα...


Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012

16. Θανατερή...



Θανατερή... μα τόσο όμορφη...

τόσο όμορφη


Με πλησίασε... δεν μίλησα

με αγκάλιασε ... δεν μίλησα

με φίλησε... δεν μίλησα...


αυτό ήταν το τέλος... δεν μίλησα...

ήμουν όλος ... αυτή!!!




Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012

15. Πάγωσε...


Πάγωσε... τίποτε πια δεν θα είναι ίδιο...

o πάγος

Σε κάποια μέρη της γης... ο πάγος είναι μόνιμος...

σε κάποιο μέρος της καρδιάς μου ο πάγος είναι μόνιμος...

Στο μέρος όπου ήσουν εσύ...


Κρίμα!



Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

14. Χα... νόμισες...


Χα... νόμισες...

Χα... νόμισες...

ότι θα μου ξέφευγες;;;...

Έτρεξες, πόνεσες, πληγώθηκες!!!

Ε και;;;;....

Γιατί μου κρύφτηκες... 

χα! ... 

νόμισες ότι θα μου ξέφευγες....

Σε άρπαξα... σε έπιασα... σε χάϊδεψα....

δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς...

Ήσουν η καρδιά μου.... η πληγωμένη...

Ήσουν ... εγώ!!!






Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2012

Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2012

12. Mε λύγισε...




Mε λύγισε...


Με λύγισε η ζωή...

η ζωή είπες...

πώς βρεθήκαμε τόσοι λυγισμένοι, όμως;;;.... 

Ακόμα δεν μπορώ να το καταλάβω!...

Ακόμα! 




11. σού γράφω...




σού γράφω...

 σου γράφω...

γιατί δεν μου αρέσει να στα λέω... 

μόνον που εσύ δεν με καταλαβαίνεις...

αυτή είναι η δυστυχία μου!!!





Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012

10. Τι ήταν;...



Τι ήταν;...

Ένα παιγνίδι παιδικό...


Ένα παιγνίδι παιδικό...

Ωραία παίζαμε παιδιά...

Είχαμε τις φτώχειες μας... 

ναι...


Αλλά ωραία παίζαμε παιδιά!!!...

Ώσπου μεγαλώσαμε... 

και ξαναδοκιμάσαμε τα παληά παιγνίδια...


Τίποτε όμως δεν ήταν το ίδιο...

Είχαμε μεγαλώσει... δυστυχώς....


Ωραία παίζαμε παιδιά...




Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012

9. Το πρόσωπο και το προσωπείον...






κι έβγαλε το προσωπείο...


Φρίκη... Το πρόσωπο και το προσωπείον...

και φάνηκε το πρόσωπό της...

ΦΡΙΚΗ!!! 

και είπα...

 αυτή είναι;...

Δεν την γνωρίζω!!!!





Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012

8. οι τριανταφυλλιές...





μέχρι κι οι τριανταφυλλιές πλησιάσαν στο παραθύρι σου...


Τριαντάφυλλο στο παρεθύρι... τι συμβολίζει;

λες να κατάλαβαν;;;...




Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

7. το κορόϊδο...


αααααααααααααααααααα το πιγκουϊνάκι μου!!!!!
ααααααααααααααααααααα!!!


α...φρίκη... ευτυχώς ψεύτικη φρίκη!


Ευτυχώς... 

στον Β. Πόλο... 

δεν υπάρχουν Πιγκουίνοι...

 χαρείτε..

είναι φωτοσοπ!!!!


Αν δεν ξέρεις...

γίνεσαι το κορόϊδο...

 έτσι είναι!!!


Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012

6. καλημέρα με καρδούλα ...3




Είπα να σου πω καλημέρα με καρδούλα <3

Καλημέρα με καρδούλα <3

τι νόημα θα είχε;;;

και θα μου απαντούσες;

και μετά;;

τι;;...


δεν θα υπήρχε τίποτε... !!!

Εδώ όμως...  ισχύει : "Μια καλημέρα είναι αυτή, πες την κι ας πέσει χάμω!!! "
(πώς σε αλλάζει η ζωή!!!)


Μια καλημέρα είν' αυτή!!!
Χαρούλα Αλεξίου

Καλημέρα με καρδούλα <3

για σένα!

Σ΄αγαπώ!

<3


Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2012

5. Φάρος...




Φαροφύλακας ήτανε... 

Φάρος...

ναι... 

κάθε βράδυ άναβε τον φάρο με πολλή προσοχή...

ώσπου οι φάροι έγιναν αυτόματοι...

και τότε;;...


Άναβε την φλόγα της καρδιάς του... 

για να οδηγήσει τα πλοία των φίλων του...

έτσι έπρεπε!!!



Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012

4.Bγήκα στο ξέφωτο...




γύρισα την πλάτη μου να φύγω... 

Bγήκα στο ξέφωτο...


δεν άκουγα πια τίποτε...

η φωνή σου ειχε γίνει θρόϊσμα φύλλων,


και η αγάπη σου... 

δάσος πυκνόφυτο...


ήταν πια αργά για μας...


Βγήκα στο ξέφωτο!!!!



Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

3. ευχάριστο είναι...


να γράφεις ό,τι θες...

 ένα από τα πλεονεκτήματα αυτού του μπλογκ...

Αλλού είσαι εγκλωβισμένος στο θέμα σου, στην κυρίως ιδέα σου...

Εδώ γράφεις ό,τι θες...

όπως ακριβώς και τώρα...

Σήμερα λοιπόν, ήμουν θηρίο...

το πρωί...

Το πρωί

το μεσημέρι...

 ηρέμησα...

αφού είπα μερικά σε αγαπώ...

Το μεσημέρι
το βράδυ...

μια χαρά...

Το βράδυ

και τώρα...

απλώς...

λέω καληνύχτα!!
Καληνύχτα

και όνειρα γλυκά...

Όνειρα γλυκά!!! 

Οι στιγμές που περνούν και δεν ...

 χάνονται!!!




Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

2. ανούσιο...



Την λέξη ανούσιο την γνωρίζετε;

Ανούσια μάτια;;... Δεν νομίζω! 

Κάτι που δεν έχει ουσία... έτσι δεν είναι;;...

Δεν είναι όμορφο να σου λένε...

ξέρεις δεν έχει ουσία να είσαι ευγενικός...

Τότε;;...

τι πρέπει να είσαι;;...

Ενούσιος!!!.

Ποιός ξέρει;;...


Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

1. πρώτη ανάρτηση...

Λίγες γραμμές έτσι... χωρίς πρόγραμμα... 

και να η πρώτη ανάρτηση... 

με πολλή αγάπη αφιερωμένη στην Μαρία Ρεζάν, 


Mία ώρα έτσι χωρίς πρόγραμμα
Μαρία Ρεζάν

την υπέροχη δημοσιογράφο με το θαυμάσιο ραδιοφωνικό της ταμπεραμέντο 

και την εκπομπή της: Μία ώρα έτσι, χωρίς πρόγραμμα

από την οποία εμπνεύστηκα τον τίτλο του ιστολογίου μου... 

Λίγες γραμμές έτσι λοιπόν, και θα δούμε τι θα δούμε... 

Λαμπρινή Τ. 


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...