Παππού... τι ωραία που περνάμε μαζύ!
Παππού...
"Εγώ γεννήθηκα για ναγαπώ", έλεγε Αντιγόνη...
εγώ γεννήθηκα για να είμαι μαζύ με τον παππού μου, την θεία μου... τους γονείς μου, φυσικά...
Χαίρομαι που ο παππούς μου... μάς έφτιαξε μία όμορφη γειτονειά με το σόι μας...
Μεγαλώνοντας το συνειδητοποίησα. "Για φαντάσου", έλεγα, "δίπλα σου είναι η θεία σου, παραδίπλα η άλλη, από κάτω η άλλη... και απέναντι... ήταν η άλλη... "
μία γειτονειά γεμάτη συγγενείς... μία μικρή κοινωνία με τους Τ... και το σόϊ τους...
και τώρα...
δεν έχω ζήσει για να είμαι μόνη μου...
δεν έχω γεννηθεί για να είμαι μόνη μου...
Χαίρομαι που η ζωή δεν με ξερίζωσε απ' την πόλη μου, το Π...
Χαίρομαι που οι δικοί μου είναι καλά...
Να είναι πάντα καλά εκεί που είναι...
όμως... δεν είναι στην γειτονειά μου...
κι εγώ δεν είμαι πια μαζύ τους...
Είμαστε τώρα... χώρια...
Lamprini T.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου