Ώρα να αγοράσουμε ρολόϊ.

 

 Ώρα να αγοράσουμε ρολόϊ. Ξεκινάνε τα σχολεία. Πώς θα βλέπω ότι τελειώνει η ώρα;

Μπαίνω στο κοσμηματοπωλείο.
-Ένα γυναικείο ρολόϊ, παρακαλώ. Δεν με νοιάζει το σχέδιο, αρκεί να είναι γύρω στα 20 ευρώ.
-Ω, μού λέει ο πωλητής, τα γυναικεία είναι γύρω στα 45 με 50.
Μαγκώθηκα, "ωχ", σκέφθηκα, "πάμε παρακάτω".
-Υπάρχει και αυτό, μού λέει ο πωλητής, γύρω στα 25 ευρώ.

-Υπάρχει κι αυτό...

(Q & Q)

-Α, λέω, μια χαρά
-Μόνον που είναι... μεγάλο!
-Ε, κι εγώ είμαι μεγάλη. Το θέμα είναι να μού κάνει στον καρπό.
Πράγματι, ήταν ό,τι έπρεπε. Το δοκιμάσαμε, και είχε την τέλεια εφαρμογή.
-Να σάς το βάλω να το φορέσετε, λέει ο ευγενικός πωλητής.
-Ευχαριστώ, αλλά... δεν θα το χρειαστώ, τώρα. Για το σχολείο το θέλω... Τώρα "είμαι ελεύθερη και ωραία"...
(Και μού το έβαλε σε μία ωραία χάρτινη θήκη... και περιμένει το "καημένο" να το χρησιμοποιήσω... όταν έρθει η ώρα του...)

Lamprini T.