Γιατί...
Μία λέξη που δεν πρέπει να ξεχνάς...
Π. χ. Γιατί με θεωρούν... καστανή;... 😊😊😊
Ένα σχολείο... δεν είναι ποτέ "κτήριο"... Είναι ΣΧΟΛΕΙΟ...
"Δεν θέλω ΟΥ"
Σχολείο
Πέρασαν κι όλας τόσα χρόνια!!
Εκείνο το πρωινό γύρισα από το σχολείο
Είχαμε τον αγιασμό Ανοίγω τηλεώραση και το βλέπω
Δεν πίστευα στα μάτια μου
Ο πρώτος έπεφτε... κι ο δεύτερος... ο δεύτερος...
Κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι ήταν αληθινά αυτά που έβλεπα...
Δεν το πίστευα "Ταινία είναι", έλεγα και ξανάλεγα μόνη μου "Ταινία"...
Ώσπου ήρθε απ το πουθενά το αεροπλάνο
Έπεσε στον δεύτερο... και μαζύ του έπεσε
και το Αμερικανικό...
όνειρο...
Γεώργιος Ράλλης...
Μια χρονιά... Καλοκαίρι...
Ψάχνοντας για το... τέλος.
Έκανα μια βόλτα στον Τάμεση... Ιντερνετική...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου