Οι ιστορίες τους...,διάφορα

  Περπατάς ήσυχα, κοιτάς κάτω κι είναι κάτι κλαδιά...

Σηκώνεις το βλέμμα σου και τι βλέπεις πάνω στην εληά ;
Γιαγιά με το πριόνι στο χέρι και τονα της πόδι στην εληά, ταλλο στην κορφή της σκάλας...
-Θέλετε βοήθεια;, καταφέρνεις να πεις... αντί να ουρλιάξεις βοήθεια !!
- Αχ, παιδάκι μου, ένα κλαρί θέλω να κόψω και δεν μπορώ...
- Θελει προσοχή, εκεί που ανεβήκατε, έλεος...
- Αχ, "ναταν τα νειάτα δύο φορές"...! λέει με παράπονο...
Κι έτσι όπως το πάτε... (σκέφτομαι κι εγώ)... "τα γερατειά καμμία...", κυρία μου...
(Φώτο: Γιαγιά Χαρίκλεια από Καρδίτσα... από G oogle ) 

Αλλά πρωινά
Τίποτε δεν γίνεται
Περνάνε ήσυχα
Μετά την βόλτα όλα ήρεμα, συνηθισμένα ...
Σήμερα... σε "είδα" μετά 6 έτη
Αρρώστησες στην εντατική
Διορίστηκες ως αναπληρώτρια
Διορίστηκες ως αναπληρωτής
Εργάζεσαι σε Ιδιωτικό Σχολείο
Και... άπλωνες τα ρούχα σου...
Τι άλλο;... 

Η ταράτσα
Χώρος για άπλωμα... τότε
Τώρα χώρος για τρεις ηλιακούς...
Κι όταν όλα τα διαμερίσματα βάλουν και τους δικούς τους... χώρος για να πετάξουμε
Αφού δεν θ αγγίζουμε το έδαφος...

 

p> Τι εννοείς γίνομαι επιθετική...

Όπως πετάει η αγάπη
Πέταξες και συ
Δεν είχαμε συναντηθεί
Είχαμε μια επαφή... ιντερνετική
Φέις φίλε
...
Καλή Ανάπαυση...

'Keep your friends close, and your enemies closer'

Ιρλανδίας
-Κράτα κοντά τους φίλους σου
Και τους εχθρούς σου... κοντύτερα...-