Πέμπτη 21 Μαΐου 2020

περπατάς στους δρόμους της έρημης πόλης.... και διάφορα



περπατάς στους δρόμους της έρημης πόλης.... οι περισσότεροι με τις μάσκες, αναμένουν στις ουρές. Οι υπόλοιποι στα σπίτια τους, αναμένουν αυτούς που κυκλοφορούν με τις μάσκες... και η ζωή... συνεχίζεται... ακόμα... στην έρημη πόλη....



 με μια απλή σφεντόνα... έπεσε ο γίγαντας... (Δαυΐδ από τον Μπερνίνι... ) ...



δεν φαινότανε καλά το πρόσωπό της, ο καπνός απ' τα τσιγάρα είχε γεμίσει το καφέ, αλλά κάτι μού έλεγε ότι αυτή η γυναίκα ήτανε ό,τι ζητούσα. Την πλησίασα και της πρότεινα να γευματίζουμε μαζύ, κάπου αλλού. Δέχτηκε, αφού με κοίταξε με τα γαλάζια της μάτια , που καθρεφτίζανε την θάλασσα, όταν αυτή ήτανε γαλήνια, και βγήκαμε έξω. Της έπιασα δειλά το μπράτσο και γύρισε γλυκά και μού είπε... ' Όχι, ακόμα... "... Αυτό ήτανε... την είχα ερωτευθεί...




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...