Ρεμί... χωρίς οικογένεια
πήγε το μάτι μου στο Ρεμί... κάτι μού έλεγε, αλλά δεν μπορούσα να πω τι... Μετά είδα την φωτογραφία με τον Βατάλη... κάτι μού έλεγε... αλλά δεν μπορούσα να πω τι... και τέλος... είδα το συνοδευτικό... το "χωρίς οικογένεια..." Εδώ είμαστε, είπα... εδώ...
και ξανάζησα το βιβλίο που είχα διαβάσει μικρή... (μετά τα 13 μου) και με είχε στενοχωρέσει πολύ... Διαβάζαμε ωραία βιβλία... (όταν ήμασταν) μικρά...
αυτό θα πρέπει νατανε το εξώφυλλο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου