Chez les Roumains l'anniversaire

Chez les Roumains l'anniversaire ne se célèbre pas le jour de la naissance, mais le jour de la fête du saint patron. On l'appelle la fête onomastique. Encore faut-il avoir pour prénom celui d'un saint du calendrier. "Pourquoi m'a-ton appelé Virgil ?" se demande l'auteur dès son plus jeune âge en s'apercevant qu'aucun saint ne porte son nom de baptême.
Et, dès lors, il rêve de devenir un saint afin de corriger ce grave oubli dans le calendrier. Que faut-il faire pour devenir un saint ? demande-t-il à son père. Il faut aimer ses ennemis. Afin que les enfants à venir prénommés Virgil ne soient pas privés de fête onomastique, le jeune Virgil Gheorghiu, à l'âge de sept ans, décide de devenir un saint. Pour cela il lui faut un
ennemi.
Dans ce livre, Virgil Gheorghiu parvient à un merveilleux mélange de suspens, de poésie et de haute spiritualité. Sous le prétexte de raconter une enfance on fait connaissance avec le peuple roumain, avec "les mangeurs de maïs". Pour relater l'aventure du père de Virgil Gheorghiu et de l'attentat dont il a été la victime, on vit un roman policier.
Enfin, la foi de l'enfant nous laisse découvrir les chemins de l'orthodoxie peuplés d'icônes et de symboles.
Sans conteste le livre le plus révélateur de l'âme de l'auteur de La Vingt-Cinquième Heure.

MΕΤΑΦΡΑΣΗ ΓΚΟΥΓΚΛ

Στους Ρουμάνους γενέθλια δεν γιορτάζεται την ημέρα της γέννησης, αλλά την ημέρα της γιορτής του προστάτη άγιος. Ονομάζεται το ονοαστικό. Ακόμα, είναι απαραίτητο να έχουμε για το όνομα αυτό ενός αγίου του ημερολογίου. "Γιατί μου τηλεφώνησε Virgil;" ο συγγραφέας αναρωτιέται από νεαρή ηλικία, παρατηρώντας ότι κανένας άγιος δεν φέρει το βαπτιστικό του όνομα. Και από τότε, ονειρεύεται να γίνει άγιος για να διορθώσει αυτή τη σοβαρή επίβλεψη στο ημερολόγιο. Τι χρειάζεται για να γίνει άγιος; ρωτά τον πατέρα του. Πρέπει να αγαπάς τους εχθρούς σου. Προκειμένου τα παιδιά που έρχονται να ονομαστούν Virgil να μην στερηθούν ένα ομοιωματικό πάρτι, ο νέος Virgil Gheorghiu, στην ηλικία των επτά, αποφασίζει να γίνει άγιος. Γι 'αυτό χρειαζόμαστε ένα εχθρού. Σε αυτό το βιβλίο, ο Virgil Gheorghiu έρχεται σε ένα θαυμάσιο μίγμα αναστάτωσης, ποίησης και υψηλής πνευματικότητας. Κάτω από το πρόσχημα ότι λέμε σε μια παιδική ηλικία, γνωρίζουμε τον ρουμανικό λαό, με τους "καπνιστές καλαμποκιού". Για να μιλήσει για την περιπέτεια του πατέρα του Βιργίλι Γκεόργκιου και την επίθεση του οποίου ήταν θύμα, ζούμε μια ντετέκτιβ ιστορία. Τέλος, η πίστη του παιδιού μας επιτρέπει να ανακαλύψουμε τα μονοπάτια της ορθοδοξίας που είναι γεμάτα εικόνες και σύμβολα. Χωρίς αμφιβολία το πιο αποκαλυπτικό βιβλίο της ψυχής του συγγραφέα της εικοστής πέμπτης ώρας.