Τετάρτη 9 Απριλίου 2014

157. Τα δάκρυά μου... Αφιερωμένο...




Τα δάκρυά μου... 

 Ρυάκι... Αφιερωμένο... 

(για σένα) δεν ήταν πότε σαν καταρράκτης...

Τα δάκρυά μου (για σένα... )...

είναι σαν ρυάκι...

Κλαίω σιγά - σιγά...

όπως πρέπει...


Αφιερωμένο που θάπρεπε να δωθεί στις 12.3.2014...
και δεν δώθηκε...
γιατί ...
δεν υπήρχε συνέχεια...

Y.Γ. ... θεωρητικώς... γιατί πρακτικώς... υπήρχε... τι να κάνω;.. προγραμματισμένη ανάρτηση.. Η ζωή αλλάζει πολλά!!!


9 σχόλια:

nikosmous είπε...

Όταν νιώθουμε καλά με τη συνείδησή μας, κανένας άνθρωπος δεν αξίζει τα δάκρυα μας, αφού μας έκανε να πονέσουμε τόσο.Και πολλές φορές έχω κλάψει, γιατί άντεξα τόσο.
Καλημέρα και καλή δύναμη!!!

Maria Fe είπε...

:( πολυ ομορφο και συγκηνιτικο. Καλημερα

Lamprini T. είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Lamprini T. είπε...

Maria μου.. ευχαριστώ... !! νασαι καλά.. καλό μεσημερι!! !ευχαριστώ!

Lamprini T. είπε...

nikos,
φίλε, σου εύχομαι να έχεις παντα τα καλύτερα... και όταν κλαις.. να αξίζει ο άλλος... γιατί αξίζει και να κλαις.. νασαι καλα.. ευχαριστω... !!!
καλημερα, ό,τι ποθείς!

Ariadni St. είπε...

Αχ βρε ζωή γεμάτη ανατροπές! Εύχομαι να κλαις μονο απο χαρα :)
Φιλια

Lamprini T. είπε...

Ariadni... ναι...
Σε ευχαριστώ.. πολύ...
Εύχομαι επίσης... νασαι παντα χαρουμενη!
μακια!

nikol είπε...

Τα δάκρυα του ρυακιού είναι τόσο αθόρυβα και πονεμένα .
Καλό σου απόγευμα

Lamprini T. είπε...

ναι, καμάρι μου.. NIKOL... ναι..
καλό βραδυ, ευχαριστώ!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...