Η ώρα η δική σου....
Ήταν και άλλοι τρεις μαζύ σου
Αλλά ήταν η ώρα η δική σου
Η τελευταία της ζωής σου
Κι ήσουν ένα όμορφο παιδί...
Όλες οι κορφές είχαν να το λένε
Και τώρα τα βουνά σε κλαίνε...
Δυστυχώς
Δεν γίνεται αλλιώς...
(Συλλυπητήρια)
(Χελμός)
Lamprini T.
2 σχόλια:
Λυπάμαι, Λαμπρινή μου για την απώλεια.
δυστυχώς, οι ασχολούμενοι με τα χιόνια... κλπ... πάνε καμμιά φορά ξυπόλητοι στ' αγκάθια... κρίμα τον άνθρωπο...
καλησπερα Γιάννη
Δημοσίευση σχολίου