διάφορα

 Παρακαλώ, κλείστε την πύλη

Υπομονή, μαμά, θα σε κουρέψουν κι εσένα

Κι η ζωή συνεχίζεται χωρίς εσένα
Με τα παιδιά σου, τα εγγόνια σου τα ανήψια...

Σκέφτομαι σοβαρά
Να φύγω
Σ' άλλη πόλη
ανθρωπινη
Χωρίς "μεγάλους περιπάτους"...
Και Πειραιωτικα τραμ...

Ερημιές
Ιούλιο μήνα

Και γυρίσαμε απ τον γάμο...
Ναι, ακόμα παντρεύεται ο κόσμος...🙂

Ανησυχούμε για το χειρότερο και τελικά ο Τομ παίρνει το διαβατήριο του
Καλώς ώρισες Τομ και Ρίτα
Συμπατριώτες πια!!

Ακόμα και τα ψεύτικα πλοία σε ταξειδεύουν

Δύσκολη θάλασσα
Κατάλληλο το πλοίο

- Ώρα για ύπνο
Το πήρε στα χέρια, απαλά
Το μετέφερε στο δωμάτιο του, στο μικρό του κρεββάτι
Το άφησε εκεί απαλά και το σκέπασε
Τέλος, του έσκασε κι ένα γλυκό φιλακι
Αυτό, από ευγνωμοσύνη, του γάβγισε...
Κι αυτός, χαμογελώντας, βγήκε απ το δωμάτιο, ικανοποιημένος... σβήνοντας το φως...

.... .... .... ....

Είχα μπει στο μετρό, για ν' ανέβω Αθήνα

Αναμνήσεις περνούσαν απ το μυαλό μου

Τα ταξείδια με το τραίνο πάντα με πηγαίνανε στο παρελθόν...

Τότε σε είδα

Με την μάσκα, την λευκή στο πρόσωπο, κρατούσες, σφιχτά στο χέρι, τον αγαπητό σου γυιο...

Τότε τον είδα...

Με την μάσκα στο πρόσωπο, μάσκα με ένα χαρούμενο χρώμα και σχέδιο, να σε ακολουθεί...

Τότε... είδα και το μέλλον του...

Η ζωή του... μια μάσκα...

Τι εννοείς έτσι μ αρέσει να τρώω το πρωινό 🙂🙂

Πάντα μού άρεσε
Στο πούλμαν
Κι ας φώναζε ο οδηγός 🙂

Ο,τι θυμάμαι χαίρομαι
Ο,τι σκέφτομαι το γράφω
Λ.Τ.
(Εγκρεμνοι, Λευκάδα... Ευχαριστώ Ζωή!! )

Τι περίεργη ομορφιά !

Ώρα για βοσκή

Μαμ, μπλουμ
Και ξανά μανά!!!

Χμ
Κάποιος... πεινάει 🙂

Κάπου στην Ιρλανδία..
Κάπου στο όνειρο