Τα συναισθήματά μου τώρα είναι...
Το κύμα
του Γκουστάβ Κουρμπέ
Gustave Courbet, L'onda
ένα πελώριο κύμα και με παρασέρνουν.
Θα σταματήσω να μιλάω, για να ηρεμήσουν.
Δεν έχει νόημα, άλλωστε, πια.
Απλώς, δεν μπορώ να παραδεχτώ το γεγονός, ότι...
ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΙΠΟΤΕ.
Lamprini T.
2 σχόλια:
Αχ!! καλη μου Λαμπρινή.
Θα μπορούσες να κάμεις πάρα πολλά.
Να κοιτάζει πάντα ψηλά αγαπητή μου φίλη.
Πάντα ψηλά!!!
Nτέννις... έχεις δικιο... Χιλια ευχαριστώ!
Δημοσίευση σχολίου