Παρασκευή 31 Ιουλίου 2015

Διακοπές εν όψει...





Διακοπές εν όψει... 

Διακοπές... 
χμ... κάτι καλύτερο απ' αυτό, πιστεύω!! ... 

θα βρεθούμε ξανά...


Υ.Γ.  ΚΑΛΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ!!!!!!!!!!


Δευτέρα 27 Ιουλίου 2015

110 Κι οι δυο ήμασταν γυάλινοι...





Κι  οι δυο ήμασταν γυάλινοι...

Απίθανη ζωγραφιά... του Μακκένζη Φισκ
by McKenzie Fisk, , 

δεν σπάσαμε, όμως... 

μεγαλώσαμε...





Παρασκευή 24 Ιουλίου 2015

Τετάρτη 22 Ιουλίου 2015

Δευτέρα 20 Ιουλίου 2015

108 Το πρωί ξυπνάμε νωρίς και πάμε...





Το πρωί ξυπνάμε νωρίς και πάμε... 

Ο κόσμος... 

στην ουρά...

Συναντάμε τον Γιώργο, τον Μάκη... την Μαίρη...

Έχουμε γίνει μια παρέα, τελευταίως...

Κι όταν... δεν μιλάμε..., απλώς...

κουνάμε το κεφάλι μας...


Υ.Γ.  Επίκαιρο...


Παρασκευή 17 Ιουλίου 2015

Και σταματήσαμε την πορεία μας...





Και σταματήσαμε την πορεία μας...

Πορεία... στην θάλασσα;.... 

γιατί....

βρήκαμε την θάλασσα...

Θα συνεχίζαμε...

αλλιώς...


Παρασκευή 10 Ιουλίου 2015

Τετάρτη 8 Ιουλίου 2015

Αγαπημένοι, αγαπημένη...




Αγαπημένοι, αγαπημένη...

Κούρκουλος, Καρέζη... 

 
Από το παράθυρό σου Καρέζη, Κούρκουλος 

κι η φωνή τους... 

τέλειο και το τραγούδι τους... 



Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Τζένη Καρέζη & Νίκος Κούρκουλος ( Ντουέτο )

Είμαι ένα παιδί της νύχτας
ένας ίσκιος μοναχός
ένα δάκρυ από φεγγάρι
της αυγής ένας καημός

Σ'αγαπώ μα δε θα 'ρθω
να σε βρω, γιατί το ξέρω
σ'αγαπώ μα δε θα 'ρθω
το φαρμάκι θα σου φέρω

Από το παράθυρο σου
πέρασε το καλοκαίρι
πέρασε κι η συννεφιά
πέρασε όλη μας η αγάπη
πέρασε όλη μας η πίκρα
πέρασε και η χαρά


Είμαι μια βροχή στον ήλιο
μια φωτιά μες στη βροχή
μια φωνή μες στον αγέρα
μια σιωπή μες στη σιωπή

Σ'αγαπώ μα δε θα 'ρθω
να σε βρω, γιατί το ξέρω
σ'αγαπώ μα δε θα 'ρθω
το φαρμάκι θα σου φέρω



Δευτέρα 6 Ιουλίου 2015

Όπου κι αν τους "πιάσεις"....





Όπου κι αν τους "πιάσεις"....  

Γλάρος... στην θάλασσα....

αξίζει να του φωτογραφίσεις..

Μου θυμίζουνε την θάλασσα...




Απλώνεις...





Απλώνεις... (τα ρούχα)

Σύννεφα... 

... με προσωπικότητα...
(Δικές μου φώτο...)...

και τα βλέπεις!!

 Πιάνεις το κινητό..  και κλικ.... κλικ.... 

τα τσακώνεις!! 

Και συνεχίζεις... (το άπλωμα)

Αλλά... 

είναι δικά σου πια!!!


Παρασκευή 3 Ιουλίου 2015

Σε περιμέναμε...





Σε περιμέναμε...

Κι όμως ένα πεσμένο λουλούδι 
επιστρέφει στο κλαδί του, η πεταλούδα.
Να χάνει ο θάνατος την υπεροψία του...

 Εδώ και τώρα...

 που η Ελλάδα είναι σε έναν κυκεώνα....

 εσύ έδωσες αλλού "λογαριασμό"!!!

 Γιατί η ζωή συνεχίζεται...


Ο Θεός να σε αναπαύσει, καλέ μου...


Lamprini

Υ.Γ. Σήμερα... Τετάρτη 1.7.15...




Τετάρτη 1 Ιουλίου 2015

104 Θα ζήσω, καμάρι μου...



Θα ζήσω, καμάρι μου... 


θα ζήσω...

απλώς, φαίνεται, ότι οι αναμνήσεις...

είναι πιο ισχυρές απ' την πραγματικότητα...


23.3.15







Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...