Παρασκευή 20 Μαρτίου 2015

74 Μου είπες ότι θα έφευγες για λίγο...




Μου είπες ότι θα έφευγες για λίγο... 

 σε θυμάμαι πάντα να φεύγεις...

"από επιλογή" ...

κι εγώ το δέχτηκα...

Όταν το ξανασκέφτηκα...

ήταν αργά....


17.2.15




8 σχόλια:

Dennis Kontarinis είπε...

Στ΄αλήθεια κάπως άσχημα νοιώθουμε την έννοια της φυγής. Με όποια μορφή της. Ένα κομμάτι μας δεν είναι πιά δικό μας. Κι΄αλήθεια σαν το σκεφτούμε είναι αργά.
Νάσαι καλά Λαμπρινή μου και καλό σου Σαββατοκύριακο.

Ωραιοζήλη! είπε...

Λένε πως ποτέ δεν είναι αργά...

Lamprini T. είπε...

Dennis... όπως τα λες... κι όταν το σκεφτόμαστε.. είναι αργά...
αλλά... το ευχαριστό είναι ότι δεν χανόμαστε... ολα καλά!!!
καλό Σαβ/κο.. νασαι καλά... ευχαριστω΄!!!!

Lamprini T. είπε...

ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ μου.. ΠΟΤΕ δεν είναι αργα... κι όλα πανε καλά...
καλό βραδυ, ευχαριστώ που περασες!!

metaxia nikolopoulou είπε...

Γειά σου Λαμπρινή ,χαίρομαι που πέρασες αποτο μπλογκ μου .Εγώ σε διαβάζω και μ'αρέσεις ,λίγες γαμμές με πολύ νόημα !!!!να είσαι καλά !Καλή εβδομάδα!!!

Lamprini T. είπε...

metaxia μου, καλώς την... κι εγώ χαίρομαι που περνάς..και χαίρομαι που σχολιάζεις!!... καλή εβδομαδα!! νασαι καλά!

nikosmous είπε...

Κι όμως υπάρχει θετική πλευρά... σε ορισμένες περιπτώσεις η φυγή είναι τόσο δυνατή, που μπορεί να λύσει γόρδιους δεσμούς... λειτουργεί κατευναστικά και χαλαρωτικά, όταν μετατρέπεται σε σιωπή... αναθεωρείς γενικά τον εαυτό σου μέσα στη ζωή!
Πολύ όμορφο!!!:-)

Lamprini T. είπε...

nikos... μερικες φορες..ναι...
ευχαριστώ!!!!!!!!!!!!!!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...