Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013

112. Έφυγα..., Αφιερωμένο...,





Έφυγα...

 
Έφυγα... και η ομίχλη...

κι ήταν η ομίχλη απλωμένη στην γη...

μα...

και στην καρδιά μου...

αυτήν που τόσες φορές είχες...

ραγίσει... (8)

Αφιερωμένο...


2 σχόλια:

ΠΡΩΤΗ ΕΙΔΗΣΗ 1 είπε...

Λαμπρινή καλή μου φίλη
καλημέρα να ήξερες..πόσα
χρόνια η καρδιά μου και η ψυχή μου
ήταν στην ομίχλη!!!!
ώσπου-ώσπου ήλθε ΕΚΕΊΝΗ!!!
και μαζί στο απάνεμο λιμάνι μαζί
στην σκληρή καθημερινότητα και
στην ευτυχισμένη πορεία στη ζωή!!
Εκείνος & Εκείνη..φεύγουν...
Έτσι ξαφνικά και αφήνουν πίσω τους
ομίχλη και αμφιβολίες..
Ώσπου πάλη ξαφνικά Λαμπρός ο ΗΛΙΟΣ!!!
ΦΩΤΙΣΜΈΝΗ Η ΗΜΈΡΑ!!
Παύλος
Συγχαρητήρια

Lamprini T. είπε...

... πολύ όμορφα όλα όσα γράφεις και ζεις... σου εύχομαι κάθε ευτυχία Παύλε, με ΕΚΕΙΝΗ παντα...
ευχαριστώ παρα πολυ!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...