Ποτέ δεν σε είδα....
Καθαρά...
καθαρά...
Πάντα κρυβόσουν πίσω από καθρέπτες...
γυαλιά...
νοήματα...
Και ποτέ από λέξεις...
Από λέξεις καθαρές, νέτες, σταράτες...
Και που να ξέρω, εγώ, να μεταφράζω την ζωή σου;;;
Την ψυχή σου;;;...
Τις λέξεις σου;;....
Δεν ξέρω...
και το πλήρωσα ακριβά...
Σε έχασα....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου