49. Aκόμα κι αν καώ...

Ακόμα...

Αν καώ...

 κι αν καώ...

στο τέλος θα ανθίσω...

και θα ευωδιάσω...

Γιατί η αγάπη μου θα΄ναι αυτή που θα μείνει στο τέλος!!!

48. Ήδη...

'Ηδη άρχισε...

 

Να χιονίζει...

να χιονίζει...

η καρδιά μου αρχίζει να παγώνει..

δεν μπορούσα να σε δω....

δεν μπορούσα να σε καταλάβω....

Αχ... πότε θάρθει η Άνοιξη;;;;

.....

47. Kαι είπα να ταξειδέψω...

Και είπα να ταξειδέψω...

 Με ένα βιβλίο...

και άνοιξα ένα βιβλίο...

ναι όλα ήταν εκεί όλα όσα ονειρευόμουν...

οι ήρωες, οι μάγοι, οι πειρατές....

Πόσο όμορφα πέρασα!!!!

Να ξανανοίξω άλλο τώρα!!!

46. Σσσσσσ... μην μιλάς....

Σσσσσσ... μην μιλάς....

  

Άκου το φεγγάρι.... 

και άκου το φεγγάρι.... 

το ακούς καλή μου;;... 

Είναι το ίδιο φεγγάρι όταν μου υποσχέθηκες ότι θάμασταν για πάντα μαζύ.. 

και τώρα;;;... πού είσαι;;... 

Γιατί δεν το ακούς;;... 

Έπεσε το φεγγάρι χθες....

Έπεσε το φεγγάρι χθες... 

 

Το φεγγάρι... στην πόρτα μου!!! 

 και βγήκα με το όπλο...

δεν γνωρίζω από τέτοια εγώ..

Νόμισα ότι ήταν καταστροφή... αλλά όχι...

Απλώς... δεν ήσουν πια εκεί, μαζύ μου, να το δεις...

ναι... ΑΥΤΟ ήταν καταστροφή.... η απουσία σου!!!...

45. Την άφησες να κλάψει...

Την άφησες να κλάψει...

 

Να κλάψει...

δεν έπρεπε... 

της είχες υποσχεθει ΤΑ  ΠΑΝΤΑ...

δεν το περίμενε .....

και από τότε προσπαθεί να σε ξεχάσει... 

Αλήθεια, ξέρεις ΠΟΣΟ δύσκολο είναι;;.... 

44. Ήμουνα δεσμευμένη...

Ήμουνα δεσμευμένη....

 

Δεσμευμένη...

ήμουνα δεσμευμένη, δεμένη...

σε κοιτούσα να πετάς...

δεν μπορούσα να κάνω τίποτε...

ήμουν δεσμευμένη...

 από σένα...

μην με πλησιάζεις μου είπες...

και δεν σε πλησίασα...

Δεν μπορούσα να μην σε ακούσω!!!

43. Είπα...

 Είπα...

 

Να ψαρέψω...

να "ψαρέψω" κανένα αστέρι...

είχα αυτήν την ευκαιρία... 

ταξείδεψα πάνω από τα σύννεφα ξέρεις... 

δεν το περίμενα... 

ήταν το όνειρό μου και τα κατάφερα να το πραγματοποιήσω... 

 και τότε βρήκα εσένα...τι άλλο ήθελα;;...

Άφησα το αστέρι και σε έπιασα.... 

Από τότε... ζήσαμε μαζύ ... και ζούμε....

Τι άλλο ήθελα;;;....

42. O βρεγμένος...

O βρεγμένος...

 

Ο βρεγμένος

 την βροχή ...

δεν την φοβάται!!

 την αντέχει όμως;;...

Δεν ξέρω... θα δείξει....

41. Έβγαλα τα φτερά μου...

Έβγαλα τα φτερά μου...

  

Τα φτερά μου...

Έβγαλα τα φτερά μου και τα παράτησα σε μια άκρη του δωματίου μου... 

(πόσο είχα κουραστεί πετώντας...

πέρασα από στεριές και θάλασσες για να σε βρω...  )

 και τα έχασα...

 άρχισα να περπατάω...

δεν υπήρχε πια elpida...

Εγώ όμως... δεν την είχα χάσει ακόμα...





....

40. Το πώς μπορεί...

το πώς μπορεί κανείς... να συνηθίσει την απουσία σου....



Ένα πρωινό

Σαν με κοιτάς...

δύο σε ένα...

κανείς δεν το ξέρει...
μόνον εγώ το νοιώθω...
δυστυχώς....


 ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ!!!!

39. Ποτέ δεν σε είδα...

Ποτέ δεν σε είδα.... 

 

Καθαρά... 

καθαρά... 

Πάντα κρυβόσουν πίσω από καθρέπτες...

 γυαλιά...

νοήματα... 

Και ποτέ από λέξεις... 

Από λέξεις καθαρές,  νέτες,  σταράτες... 

Και που να ξέρω, εγώ, να μεταφράζω την ζωή σου;;;

Την ψυχή σου;;;... 

Τις λέξεις σου;;.... 

Δεν ξέρω... 

και το πλήρωσα ακριβά...

Σε έχασα....

38. Η καρδιά μου...

Η καρδιά μου...

 

Η καρδιά μου... 

 διαλύθηκε όταν σε ξαναείδε... 

Είχαν περάσει τόσα χρόνια...

 κι όμως...

 ακόμα την ακουμπούσες...

ακόμα.... 

Κρίμα... και νόμισα... 

ότι όλα πια έχουν περάσει... 

Όμως...  ακόμα με πληγώνεις βαθειά...

37. Με πήρε ο άνεμος...

Με πήρε ο άνεμος....

 

Ο άνεμος....

μου φώναζες... δεν σε πίστεψα... 

με παρέσυρε το ρέμα... μου φώναζες... και δεν σε άκουσα... 

ναυάγησα στο πέλαγο ... μου φώναζες... και δεν σε πίστεψα.... 

ήμουν αλλού.... 

Τώρα που δεν είσαι πια εδώ... ακούω... πιστεύω...

αλλά είναι αργά... 

Δεν είσαι πια εδώ!!! 

Δεν μπορώ να σε σώσω... 

36. Κανένα λουλούδι...

Κανένα λουλούδι...

 

 λουλούδι...

δεν μοιάζει με αυτό... 

Αυτό είναι το λουλούδι που σού χάρισα... 

ήσουν πολύ βιαστική όμως... 

δεν πρόλαβες να το μυρίσεις... 

.... τι λέω... δεν πρόλαβες καν να το δεις... 

Ήσουν σε άλλες σελίδες.... 

έψαχνες ....  άλλα λουλούδια... 

κι όχι το δικό μου!!!.... 

Δυστυχώς!!! 

35. Ακόμα κι αν το κύμμα....

Ακόμα κι αν το κύμμα.... 

 

Το κύμμα.... 

 το πάρει... 

το σβήσει.... 

το εξαφανίσει!!!! 

θάναι τα Χριστούγεννα μέσα μας...

γιατί η elpida δεν πεθαίνει ποτέ... 

κι Εσύ ... είσαι η ελπίδα μας!!! 

34. Μου αρέσουν...

Μου αρέσουν οι κύκλοι....

 

Οι κύκλοι...

δεν έχουν γωνίες για να με πονάνε... 

όλα καταλήγουν στο ίδιο σημείο...

Κι επιπλέον δεν υπάρχει τέλος στον κύκλο... 

 αυτό μου αρέσει... 

η αιωνιότητα... αυτό!!! 

33. Είπα να ψηλώσω λίγο...

Είπα να ψηλώσω λίγο... 

να ψηλώσω... 

σηκωνόμουνα στις μύτες...

χοροπηδούσα να φτάσω ως τον ουρανό....

τίποτε... δεν μπορούσα... δεν είχα τις δυνάμεις γι' αυτό...

Ώσπου σκέφτηκα...

 καλύτερα... που δεν μπορώ...

Μμμ...  προτιμώ να φτάσω τον ήλιο...

Καλύτερα...

32. Ήθελα να πετάξω...

Ήθελα να πετάξω... 

να πετάξω... να χορέψω... 

 αλλά τα πόδια μου δεν με κρατούσανε...

κάποτε όμως..

θα το κάνω..

και κανείς δεν θα με εμποδίσει...

Η ατυχία της...

Η ατυχία της... 

καινούργια παπούτσια... 

ήταν μία απλή ιστορία...

Κάποτε της χάρισαν ένα ολοκαίνουργιο ζευγάρι παπούτσια... 

τότε που δεν φορούσαν τα παιδιά παπούτσια... 

κι εκείνη το έχασε.... και μού το έλεγε... 

"Εγώ, από μικρή ήμουνα άτυχη..." 

και την πίστεψα!!!.... 

Τι έγινε;;.... 

Δεν τα φορούσε τα καινούργια της παπούτσια για να μην τα χαλάσει...

και κάπου στο δρόμο, που τα κρατούσε.... το έχασε, το ένα της παπούτσι... !!!!

ναι... απο μικρή ήτανε άτυχη... 

31. Μία θολή φωτογραφία... αφιερωμένο στην νέα φίλη, Φλώρα Ματτές... Φλώρα ... δικό σου!!!

Μία θολή φωτογραφία... 

ακούω...

η απορία είναι...

ακούω τον ήχο της θάλασσας;;...

ή τον ήχο της ψυχής μου;;...

ή τον ήχο της ψυχής σου σε μία αναζήτηση χωρίς τελειωμό;;...

Πότε θα σε καταλάβω, καλή μου;;;;

30. Προσπάθησα...

Προσπάθησα... 

να σε δαμάσω...

να σε δαμάσω...

 τίποτε... 

ήταν τελειωμένη η υπόθεση... 

Εσύ... ήσουν ένα όνειρο... ένα άτι που γύριζε ελεύθερο σε όλη την γη... 

Εγώ... εγώ ήμουν ένα κοριτσι ... που στεκότανε σταθερά στην βάση του...

χωρίς περεκλίσεις, χωρίς ακρότητες, χωρίς ... 

χωρίς διάκριση... δυστυχώς...

Ούτε που κατάλαβα ποτέ πόσο διαφορετικοί ήμασταν...

ακόμα και τώρα... δεν καταλαβαίνω... 

Τίποτε... δεν καταλαβαίνω...

Είχαμε Καρπαθιώτισσες...

Είχαμε Καρπαθιώτισσες ...

Kαρπαθιωτάκι...

στην πόλη μου... και έχουμε...

κυκλοφορούν με την παραδοσιακή στολή τους... 


Εγώ πάντα τις θεωρούσα τσιγγάνες, δεν γνώριζα ποια είναι η στολή τους...  

τόσο γνώριζα από Κάρπαθο...


Τελευταίως λοιπόν, στο πανηγύρι της Παναγιάς!!!

είδα και πάλι κανα δυο κυρίες με τις παραδοσιακές τους φορεσιές και ένα μικρό Καρπαθάκι!!! ....

όπως αυτό στην φώτο... αλλά φανταστείτε το... στα λευκά!!!

 Σαν την νύφη στολισμένο... με την πανέμορφη μαντήλα...

άστραφτε η μικρή!!!

Απίθανο... ήταν σαν να γύριζα πίσω στον χρόνο... σε μια άλλη εποχή!!!!

Απίθανο!!!

29. Τoυ παππού...

Toυ παππού...

Οι γαρδένιες του παππού... 

του αρέσανε οι γαρδένιες...

είχε ένα μεγάλο βαρέλι φυτεμένο με αυτές...

τις φρόντιζε...

όταν ήρθε σε μας... τις έχασε...

δεν είχαμε χώρο για ένα μεγάλο βαρέλι με γαρδένιες...


Κρίμα!

Αλήθεια... όταν τις ακουμπάς πολύ... μαραίνονται...

Κρίμα...

28. Oνειρέψου σαν παιδί...

Ονειρέψου σαν παιδί...

σαν παιδί

ονειρέψου σαν παιδί... αυτό δεν μπορούν να στο πάρουν...

ονειρέψου σαν παιδί... και τα όνειρά σου θα μεγαλώσουν... και κάποτε θα γίνουν μεγάλα

ονειρέψου σαν παιδί... και η ζωή θα γίνει πιο παιδική... μακρυά από το μίσος...

ονειρέψου σαν παιδί... γιατί απέτυχες ως ενήλικας... τα όνειρά σου τελμάτωσαν!!

Ονειρέψου, φίλε μου καλέ! ....

27. Θέλω να σε ευχαριστήσω...

Θέλω να σε ευχαριστήσω...

Θέλω να σε ευχαριστήσω...

γιατί με έμαθες να σε αγαπώ...

γιατί με έμαθες να μην κοιτάω τον εαυτό μου...

γιατί με έμαθες να ρωτάω: "τι θέλεις"...

γιατί με αγάπησες κι εσύ....

γιατί ακόμα σε αγαπώ...

και γιατί... δεν ξέρω ακόμα μέχρι πότε  θα σε αγαπώ....


Αυτό θα είναι το φινάλε στην σχέση μας....

Άραγε;;... μέχρι πότε θα σε αγαπώ;;....

26. Ραγισμένη καρδιά...

Ραγισμένη καρδιά...

Ραγισμένη καρδιά...

δεν το πίστευες αλλά στο είχα πει...

"Μου ράγισες την καρδιά"...

και εκείνο το πρωινό είχα ξυπνήσει με έναν πόνο στο στήθος...

με ειδοποίησε... "Ράγισα" μου είπε... 

Και από τότε, όποτε με πληγώνεις, την καταλαβαίνω... 

συνεχίζει να γίνεται κομμάτια... 

Δεν γνωρίζω αν θα "κολλήσει" κάποτε...

δεν το ξέρω αυτό... 

Μπορεί κάποτε να το μάθουμε μαζύ... 

Μπορεί!!! 

25. Τα αστέρια...

Όσο κι αν κοιτώ...

Τα αστέρια... 

τα αστέρια δεν μπορώ να τα μετρήσω... 

μόνον στέκομαι και θαυμάζω...

Σε ποιο απ΄ όλα βρίσκεσαι εσύ;

Πόσο μου λείπεις!!!

Βιέννη.... 1990, αφιερωμένο στην νέα φίλη , ΑΝΘΗ ΖΗΣΗ! Καλώς ώρισες, καλή μου!

Βιέννη... 1990,

 

Βιέννη... 1990.

τι μου θυμίζει...

Είχαμε πάει στην Βιέννη... σε ένα κέντρο διασκεδάζαμε,  εγώ βγήκα έξω για λίγο, έκανα μια βόλτα στο σκοτάδι...

Ένα αυτοκίνητο είχε παρκάρει στις γραμμές  του τραμ... έφθασε το τραμ... 

Καλά, σκέφτηκα... σε δέκα χρόνια θα τον βρούνε τον οδηγό, σε δέκα χρόνια θα φύγει το τραμ… 

Έκατσα για λίγο να δω τι θα γίνει…

Κατέφθασε ένα πυροσβεστικό βγαίνουν οι άνδρες του… 

και μετακινούν το αυτοκίνητο μπροστά στα έκπληκτα μάτια μου…

"Πού βρίσκομαι;;;… " Σκέφθηκα… σε άλλη γη;;… 

24. Καλή Χρονιά... 2013....

Καλή Χρονιά... 2013....

 

Καλή Χρονιά 2013...

με χρυσά γράμματα θα έρθει η καλή μας χρονιά...

όλοι θα ευχηθούνε... όλοι θάναι ευτυχισμένοι...

εκτός από κάποιους που ξέρουν την μοίρα τους... 

εκτός από κάποιους που ξέρουν πώς θα είναι η καινούργια χρονιά... 

Γιατί κάποια πράγματα δεν είναι πάντα καλά....

Δυστυχώς....

Εγώ.... σας εύχομαι Καλή Χρονιά...

δεν ξέρω ακόμα τι θα μου ξημερώσει αυτή τη χρονιά... 

Είμαι τυχερή!!!