Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2018
Χρόνια πολλά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Χρόνια πολλά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
για σένα...
φίλη :)
τέλεια ήταν... " λίγες γραμμές... έτσι..." το βιβλίο μου... ένα χρόνο πριν...
τέλεια ήταν... " λίγες γραμμές... έτσι..." το βιβλίο μου... ένα χρόνο πριν...
Η φωτογραφία του χρήστη Lamprini με τα περισσότερα "Τέλειο!" στο Facebook για το 2017
Δείτε τις αναμνήσεις σας"
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ όλους... ειδικά τους
παρόντες...
παρόντες...
Σαν σήμερα... η πρώτη παρουσίαση του βιβλίου μου
Σαν σήμερα... η πρώτη παρουσίαση του βιβλίου μου "λίγες γραμμές... έτσι... " στο Πέ ραμα... !!
Πέρυσι σαν σήμερα
οι "γεροντόμαγκες... " για μένα
οι "γεροντόμαγκες... " για μένα
https://www.youtube.com/watch?v=S7Q1emDFK2E&fbclid=IwAR34OwFH_DN8-GBuZlkLSeR9ESMnblRV9fDjBC4gGbF5WzO00iBhPwmjdTA
είναι παιδικές αναμνήσεις,
το έχουμε σε μικρό δισκάκι... (βινύλιο... )
(πολυλογού...
σήμερα... )...
το έχουμε σε μικρό δισκάκι... (βινύλιο... )
(πολυλογού...
σήμερα... )...
Την πόρτα ανοίγω το βράδυ
Την πόρτα ανοίγω το βράδυ
Στίχοι: Τάσος Λειβαδίτης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Την πόρτα ανοίγω το βράδυ,
τη λάμπα κρατώ ψηλά,
να δούνε της γης οι θλιμμένοι,
να ’ρθούνε, να βρουν συντροφιά.
Να βρούνε στρωμένο τραπέζι,
σταμνί για να πιει ο καημός
κι ανάμεσά μας θα στέκει
ο πόνος, του κόσμου αδερφός.
Να βρούνε γωνιά ν’ ακουμπήσουν,
σκαμνί για να κάτσει ο τυφλός
κι εκεί καθώς θα μιλάμε
θα ’ρθει συντροφιά κι ο Χριστός.
τη λάμπα κρατώ ψηλά,
να δούνε της γης οι θλιμμένοι,
να ’ρθούνε, να βρουν συντροφιά.
Να βρούνε στρωμένο τραπέζι,
σταμνί για να πιει ο καημός
κι ανάμεσά μας θα στέκει
ο πόνος, του κόσμου αδερφός.
Να βρούνε γωνιά ν’ ακουμπήσουν,
σκαμνί για να κάτσει ο τυφλός
κι εκεί καθώς θα μιλάμε
θα ’ρθει συντροφιά κι ο Χριστός.
Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2018
Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2018
Εκείνη τη μέρα είχανε πάει κι οι τέσσερις μαζύ.
Εκείνη τη μέρα είχανε πάει κι οι τέσσερις μαζύ.
Η Μαρία ήταν αποφασισμένη να βγει καλά στην φωτογραφία.
Η Ζήνα ήθελε να κοιτάει αλλού, για να μην φυλακισθεί η ψυχή της σε μία στιγμή. Το πρόσωπό της έβλεπε προς τα εμπρός.
Η Κατερίνα, δεν ήθελε καθόλου να κοιτάξει. Ο ήλιος την είχε κουράσει, προτιμούσε να κλείσει τα μάτια και, όπως έκανε πάντα, να ονειρευτεί. Ήταν, άλλωστε, μαζύ με τις άλλες τρεις.
Και η Λένα, απλώς, ήταν εκεί. Πάντα ήθελε να ταξειδέψει κι ήταν αυτή που, τελικά, έφυγε πρώτη και μείναμε τρεις...
Μόνες, στην παραλία, την μακρυνή... Την παραλία μιας άλλης εποχής.
Η Μαρία ήταν αποφασισμένη να βγει καλά στην φωτογραφία.
Η Ζήνα ήθελε να κοιτάει αλλού, για να μην φυλακισθεί η ψυχή της σε μία στιγμή. Το πρόσωπό της έβλεπε προς τα εμπρός.
Η Κατερίνα, δεν ήθελε καθόλου να κοιτάξει. Ο ήλιος την είχε κουράσει, προτιμούσε να κλείσει τα μάτια και, όπως έκανε πάντα, να ονειρευτεί. Ήταν, άλλωστε, μαζύ με τις άλλες τρεις.
Και η Λένα, απλώς, ήταν εκεί. Πάντα ήθελε να ταξειδέψει κι ήταν αυτή που, τελικά, έφυγε πρώτη και μείναμε τρεις...
Μόνες, στην παραλία, την μακρυνή... Την παραλία μιας άλλης εποχής.
Υ.Γ.
ΠΗΓΗ: μια νέα φωτογραφία
"Spruce Girls" on beach wearing spruce wood veneer bathing suits during "Wood Week" to promote products of the Gray Harbor lumber industry, Hoquiam, Washington
"Spruce Girls" on beach wearing spruce wood veneer bathing suits during "Wood Week" to promote products of the Gray Harbor lumber industry, Hoquiam, Washington, ca. 1929.
Photographer: Gorst, Vern C. Digital Collection: Society and Culture Collection
"Spruce Girls" on beach wearing spruce wood veneer bathing suits during "Wood Week" to promote products of the Gray Harbor lumber industry, Hoquiam, Washington, ca. 1929.
Photographer: Gorst, Vern C. Digital Collection: Society and Culture Collection
Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2018
Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2018
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)