Δευτέρα 31 Ιουλίου 2017

"λιγες γραμμες... ετσι..." μια θαυμασια παρουσιαση του βιβλιου απο την φιλη και συγγραφεα Κατερινα Παπαθεοδωρου...

"λιγες γραμμες... ετσι..." μια θαυμασια παρουσιαση του βιβλιου απο την φιλη και συγγραφεα Κατερινα Παπαθεοδωρου...

Ευχαριστω παρα πολυ!!!!

Λαμπρινη Τ.

http://toanoigma.blogspot.gr/2017/07/blog-post_46.html

Το ξάνοιγμα (2017)

Κυριακή, 30 Ιουλίου 2017

Ποίηση Λαμπρινής Τζούρκα, απ' το βιβλίο της "λίγες γραμμές... έτσι..."

Ήχος της θάλασσας και βιβλίο Λαμπρινής Τζούρκα

Πληροφορίες από το βίντεο... :

"Δημοσιεύτηκε στις 30 Ιουλ 2017

Η απορία είναι...
ακούω τον ήχο της θάλασσας;
ή τον ήχο της ψυχής μου;
Ή τον ήχο της ψυχής σου, σε μια αναζήτηση χωρίς τελειωμό;
Πότε θα σε καταλάβω;
Ποίηση Λαμπρινής Τζούρκα, απ' το βιβλίο της "λίγες γραμμές... έτσι..."
Θάλασσα Ανάληψη Πουρίου Ζαγοράς Πηλίου

Η απορία είναι...

ακούω τον ήχο της θάλασσας;

ή τον ήχο της ψυχής μου;

Ή τον ήχο της ψυχής σου, σε μια αναζήτηση χωρίς τελειωμό;

Πότε θα σε καταλάβω;

Ποίηση Λαμπρινής Τζούρκα, απ' το βιβλίο της "λίγες γραμμές... έτσι..." (ΕΚΕΙ)

Θάλασσα Ανάληψη Πουρίου Ζαγοράς Πηλίου"

***

1ες φώτο του Βιβλίου μου, από Κατερίνα και... Στέλλα

της Κατερίνας Παπαθεοδώρου οι πρώτες

κι η τελευταία από φίλη στο φέις....

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

5.7.17,

Τρίτη 4 Ιουλίου 2017

To βιβλίο μου εδώ... "Λίγες γραμμές... έτσι..." Παρουσίαση από την καλή μου φίλη Κατερίνα Παπαθεοδώρου!

Το ξάνοιγμα (2017)

Δευτέρα, 3 Ιουλίου 2017

Συστημένες λογοτεχνικές γραμμές - "Λίγες γραμμές... έτσι..." - Λαμπρινή Τζούρκα

"Λίγες γραμμές... έτσι...", για να υπάρχουν στο χαρτί και στην αιωνιότητα, εδώ και μέρες με
περίμεναν να τις παραλάβω, να τις διαβάσω, να συγκινηθώ, να ευχηθώ και να ευχαριστήσω
την Λαμπρινή Τζούρκα, για την μεγάλη τιμή να μου χαρίσει, τα πρώτα της γραπτά βήματα.

Λόγια ψυχής, απλά, καθάριου ανθρώπου, με αφορμή μια όμορφη φωτογραφία, σ' αφήνουν να
ταξιδέψεις βαθύτερα και να φτάσεις ακόμα, κι εκεί που δεν μπορείς!

Λεπτεπίλεπτες οι επιλογές των θεμάτων, όλα επίκαιρα, όλα γύρω απ' την ελπίδα, την αγάπη,
το όνειρο, το χθες, το παρόν, το αναμενόμενο άγνωστο αύριο, πότε αισιόδοξα και πότε
μελαγχολικά, θες δε θες, σε παρασύρει μέσ' τις λέξεις της και τα αποσιωπητικά της.

Τα πολλαπλά θαυμαστικά και ερωτηματικά θυμίζουν παιδί που βλέπει αλλιώς την ζωή και
αρνείται να μεγαλώσει, μη θέλοντας να την πληγώσει ή να πληγωθεί και η ίδια.

Όλα θυμίζουν Λαμπρινή, όπως την γνωρίσαμε μέσα απ' τα bloggs της, κι όσοι τυχεροί την
γνώρισαν από κοντά, είναι βέβαιο πως θα της αναγνωρίσουν τον τίτλο της ποιήτριας,
θα χαρούν με την χαρά της και θα της ευχηθούν

τα ΚΑΛΥΤΕΡΑ, γιατί τα ΑΞΙΖΕΙ!

"ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟ, ΛΑΜΠΡΙΝΗ!"
και
"Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ"!

Υγ. Στην Ευαγγελίστρια της Νέας Ιωνίας Βόλου, με πάνε πάντα, σημαντικά θέματα.
Αυτή την φορά ήταν το πρώτο βιβλίο της Λαμπρινής!

Η σελίδα της, που θα βρείτε όλες τις σελίδες της, είναι ΕΔΩ!